پروین اعتصامی (1285-1320 ) ، شاعر بلند آوازهٔ تاجیک ایرانی، با اشعار مناظرهای و پیامهای ژرف انسانی، به نام « مشهورترین شاعر زن ایرانی » شناخته میشود. شعرهای او نمایانگر عشقی ژرف به پدر، اشتیاق بیپایان به دانش، روحیهای ظلم ستیز، حمایت از حقوق زنان و همدردی با محرومان و ستمدیدگان است.
از کودکی، زیر نظر پدرش میرزا یوسف خان اعتصامی، که خود شاعر و مترجمی برجسته بود، فارسی، عربی و انگلیسی آموخت و سرودن شعر را آغاز کرد. آموزگارانی چون علیاکبر دهخدا و محمّدتقی بهار نیز در پرورش ادبی او نقش داشتند.