زمانی که جان شیرین یک میهن پرست دردفاع از ارزشهای آزادی و استقلال وهویت ملی و فرهنگی مردم اش در کشور ما قربان می شود. جمعی ازیاران و هم میهان راستین اش درد می کشند وبا گریستن و زاریدن ، قسم یاد می کنند که چون آن و چون این می کنیم و قاتلان را به پنجه قانون می سپاریم از این قبیل حرفها زیاد صدا می زنند ؛ مگر بعد از سپری شدن زمانی ، خشم ها فرو می شیند ، عزا داران صبر بر مصیبت می کنند ودیگرنه خبری از یافتن قاتل ونه اثری ازتسلیم دهی مجرم به پنجه قانون ؟ ونه یادی ازمقتول است .