غالب دهلوی

غالب دهلوی: صورت‌بندی عقل، عرفان و عشق

در افق‌های تمدنی ایران و هند

دکتر بصیر کامجو

میرزا اسدالله بیگ خان غالب دهلوی ( (1212–1285 ق/1797–1869 م .) ، از نوابغ ادب، عرفان و فلسفه در سده‌ی سیزدهم هجری، نقشی بی‌بدیل در پیوند دوباره‌ی زبان فارسی و اردو با ساحت‌های عقلانی، شهودی و اجتماعی در هند استعمارزده ایفا نمود. این مقاله در پی آن است که با اتکاء بر رهیافت‌های تحلیل زبان‌شناختی، هستی‌شناسی عرفانی و نقد قدرت، به بازخوانی اندیشه‌ی غالب به‌مثابه‌ی متفکری جامع‌الاطراف بپردازد.