یکم ــ نگاهی براندازه گیری زمان
زمان یکی ازاساسی ترین پرسش هایی است که همواره بشریت را درگیرخود کرده است. هیچ پاسخ ساده ای برای زمان وجود ندارد ، زیرا درفرآیند تاریخ ، زمان مفهوم پیچیده وگفتمان مهمی است که هم درعلم وهم در فلسفه و دین، باز تابیده است.
زمان ادامه ای از هستی واتفاقات است که آشکارا دریک تناوب برگشت ناپذیر ازگذشته ، از زمان کنونی به آتیه رخ می دهد . اندازه گیری زمانی همواره دانشمندان و فناوران را به خود مشغول کرده است و انگیزه اساسی در جهت یابی و نجوم بوده است .
زمان نیز به دلیل آگاهی ازنامتناهی بودنش در هر روز و در درازنای زندگی انسان ، دارای ارزش بازرگانی وخودی است . وانسانها بگونه مدلولی زمان را دراسباب سنجش واندازه گیری خود جای داده وشبانه روز را با دوسبک شناخته اند ، یکی بر بنیاد گاه یا جایگاه خورشید وماه ودرازی سایه ، دیگری بربنیاد تقسیم شبانه روزی به 24 ساعت است . ایرانی های باستان وزرتشتیان شبانه روز را برمبنای پنج گاه رایج امروزی شناخته اند .
